Afval verbranden in de tuin, hoe zit dat nu?
Er zijn verschillende reglementeringen die het stoken en verbranden van afvalstoffen voor particulieren regelen: het afvalstoffendecreet, het milieuvergunningsdecreet, Vlarem I en II, het strafwetboek, het veldwetboek, enzovoort.
Soms zie je door het bos de bomen niet meer...Hieronder vindt u een duidelijk overzicht. Wat kan en wat niet?
Het verbranden van afvalstoffen is volgens Vlarem I een hinderlijke activiteit waarvoor een milieuvergunning moet worden aangevraagd. Er is echter een uitzondering op deze regel (Art. 4.4.1.1. Vlarem II)
"Onverminderd de toepassing van het Veldwetboek en het Bosdecreet is de vernietiging door verbranding in open lucht van welke afvalstoffen ook, verboden tenzij het gaat om plantaardige afvalstoffen afkomstig van:
- het onderhoud van tuinen;
- de ontbossing of ontginning van terreinen;
- eigen bedrijfslandbouwkundige werkzaamheden.
OPGELET:
De verbranding van deze plantaardige afvalstoffen is enkel toegelaten wanneer de bepalingen van het Veld- en boswetboek worden gerespecteerd.
Hierin staan o.a. minimumafstanden ten opzichte van gebouwen en bossen. De plantaardige afvalstoffen van tuinen mogen enkel verbrand worden op meer dan 100 meter afstand van bebouwing, boomgaarden, bossen, hagen, ... Dit betekent in praktijk ook dat in de meeste woonzones afval verbranden helemaal niet is toegelaten.
Het is bovendien verboden om het afval te transporteren naar een plaats (bijvoorbeeld veld) waar men de afstandsregels wél kan respecteren. Volgens de wetgeving moet elke opslagplaats van afvalstoffen die niet verbonden is aan de productieplaats van die afvalstoffen, beschikken over een geldige milieuvergunning voor de opslag van afvalstoffen."
Meer informatie omtrent deze complexe wetgeving kan je terugvinden op http://www.ovam.be.