Viviane Wauters is onze senior van de maand januari 2024

De 83-jarige Viviane Wauters is er zo eentje die aan stilzitten en alleen zijn een hekel heeft. Gelukkig is er in het lokaal dienstencentrum Ter Putkapelle in de Bosstraat in Wilsele altijd wel iets te doen. Meer zelfs, zowel bij de voorbereiding als de organisatie van heel wat activiteiten, is zij zelf actief betrokken. En ook haar familie - zoon en schoondochter zorgden ondertussen dat ze 3 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen heeft - komt regelmatig langs of pikt haar op voor één of ander feestje.

Viviane woont sinds 1966 in Leuven. Eerst in Wijgmaal, sinds 2012 in een serviceflat in de Bosstraat in Wilsele. Ze is geboren in Kruibeke maar verhuisde al snel naar het Antwerpse. Vandaar haar niet-Leuvens accent. Op haar dertiende begon ze te werken in instelling voor ouderen uitgebaat door de nonnetjes. Vijf jaar later trok ze naar Herent waar haar zus woonde. Ze ging er aan de slag bij het toenmalige Persil, een wasmiddelenproducent. Of het inruilen van grootstad Antwerpen voor Leuven dan niet moeilijk was? 'Het was aanpassen', aldus Viviane, 'maar dat ging snel hoor. Ik voel mij hier helemaal thuis. Wijgmaal en Wilsele voelen wel een beetje als de buiten. Maar we hebben alles in de buurt en ook de stad is dichtbij.'

Ondertussen had ze ook haar man leren kennen. 'Hij was een neef van de man van mijn zus, en van het één kwam het ander', vertelt Viviane, 'In 1969 trouwden we. Mijn man had jarenlang een kapperszaak in Wijgmaal en was bekend als Louis de coiffeur. Toen hij overleed, heb ik nog verschillende jaren voor mijn schoonmoeder gezorgd. Toen ze 100 werd, hebben we in de Hambosstraat een groot feest georganiseerd waar veel volk aan deelnam. Schoonmoeder stierf net voor ze 102 werd.'

De muren in Vivians flatje in de Bosstraat hangen vol familiefoto's. De familie ligt haar dan ook nauw aan het hart. 'Mijn zoon woont op wandelafstand en komt vaak langs. We hebben een sterke band. Ook met de schoondochter trouwens. Corona heeft er wel voor gezorgd dat de kleinkinderen wat minder vaak langs komen, ook nu nog. De schrik om mij te besmetten zit er nog steeds in.'

Tijdens de activiteiten die in het lokaal dienstencentrum voor iedereen worden georganiseerd, is Viviane niet alleen een actieve deelneemster, maar vaak ook medeorganisator. 'Als er bingo wordt gespeeld, roep ik de nummers af. Er is trouwens veel te doen, van kaartnamiddagen, tot scrabblewedstrijden en dansnamiddagen. En ook de zangnamiddagen van ons koor wil ik niet missen. Twee keer per maand komen we samen om liedjes te zingen, voor ons plezier',  somt een enthousiaste Viviane op.

Tijdens de momenten dat er geen familiebezoeken of activiteiten in het centrum zijn gepland, houdt Viviane zich nog bezig met het invullen van woordpuzzels of Sudoku's. En bij mooi weer wordt er alle dagen een uurtje gewandeld. Kwestie van de fysiek op peil te houden. Als vrijwilligster zorgt ze er daarenboven voor dat elke zaterdag alle bewoners hun krant aan de deur krijgen en doet ze boodschappen voor bewoners die minder mobiel zijn. Vroeger ging ze ook vaak naar de vrijdagmarkt in Leuven: 'Bij de visboer kocht ik dan een stuk gerookte paling en wat gebakken vis. Tot corona toesloeg maakte ik trouwens nog regelmatig eten voor de hele familie. Maar sinds ik onder het mes moest, moet ik het van de dokter wat rustiger aan doen. Dus sleuren met zware kookpotten is er niet meer bij.'

Ondertussen kijkt Viviane uit naar de lente. 'Het lokaal dienstencentrum is deze maand gestart met het inleggen van een busje naar de vrijdagmarkt. Bij mooi weer zullen daarvan zeker heel wat bewoners gebruikmaken.' Viviane zal er in elk geval ook bij zijn, want zij heeft nog veel te veel energie om in haar zetel te blijven zitten. En elke kans om onder de mensen te komen, grijpt ze met beide handen! Geen tijd dus om oud te worden.