Denise Vandevoort is onze senior van de maand december 2023

Denise wordt geboren in Stevoort, een randgemeente van Hasselt. Ze is de laatste in rij binnen een gezin met 5 kinderen. Denise heeft nog 2 broers en 2 zussen die voor haar werden geboren. School loopt onze senior in Stevoort. Naar het middelbaar gaat ze in Instituut Mariaburcht, nu beter gekend als i-Mas.be. Ze kiest er voor de richting Techniek-Wetenschappen. Denise herinnert zich nog het prachtige domein dat rond de school was gelegen en ook hoe ze met een vriendin naar school en terug fietste.

Lekske

Denise vertelt ons over Lekske de poes. 'In ons gezin waren geen huisdieren, tot Lekske kwam. Ze was een cadeau van “de nonnen van school",  die gezien hadden dat ik een goed connectie had met het diertje. Ik nam Lekske in mee in een doos, achteraan op mijn fiets. Eens thuis, kreeg Lekske een plaatsje in de schuur. Eén probleem: er was  geen deur om af ze te sluiten. En dus koos Lekske onmiddellijk het hazenpad, recht naar de nonnekes.' Ik dacht 'Die zie ik nooit meer terug. Niets was minder waar, de dag nadien stond Lekske er terug en ze is nooit meer vertrokken', grinnikt Denise.

Studeren en werken

Na haar middelbare school kiest Denise ervoor om aan de unief in Leuven Politieke en Sociale wetenschappen te gaan studeren. Om deze studie te kunnen betalen krijgt het gezin een studiebeurs. Maar dat blijkt niet voldoende om rond te komen. Denise gaat dus werken om haar studies te kunnen betalen en ze doet allerlei jobs in die tijd: babysitten, poetsen, opdienen in restaurants, ...

'Zo zat ik eens aan de toog iets te drinken toen ik hoorde dat de poetsvrouw van het café weeral niet was komen opdagen. Ik stelde voor om er te starten als poetsvrouw. Zo gezegd, zo gedaan. 7 op 7 zorgde ik voor een net café en een proper sanitair', haalt Denise herinneringen op. 'Of dat jaar dat alle personeelsleden een eindejaarspremie kregen. Ik kreeg 3000 Belgische frank. In die tijd was dat een gigantisch bedrag.'

Sociale sector

Denise heeft altijd al een sterk rechtvaardigheidsgevoel gehad en zou de wereld verbeteren. Ze vertelt: 'Deze normen en waarden werden van thuis uit een warm hart  toegedragen. Mijn idee was om samen met mensen aan de basis te werken om er zo voor te zorgen dat ieder voor zijn rechten kan opkomen.' Na haar studies kiest Denise er dan ook voor om in de sociale sector te gaan werken. Tijdens een van haar eerste functies werkt ze in een jeugdhuis voor kansarme jongeren en hierna nog bij andere maatschappelijke instellingen.

'Ik moest eens in de Leuvense centrale gevangenis zijn voor een gesprek met een gedetineerde. Wanneer dit gesprek gedaan was, brachten ze de gedetineerde terug weg. Mij zouden ze nadien komen ophalen. Je kon daar niet zomaar vertrekken natuurlijk. Alle tussendeuren waren slotvast. Ik wachtte en wachtte ... tot er na heel lange tijd toch een cipier kwam. Ze hadden aan het onthaal gemerkt dat mijn identiteitskaart daar nog lag. Deze moet je bij het begin van je bezoek afgeven. Plots besefte ze dat ze mij vergeten waren', lacht de senior.

Denise zit in die tijd  al met een groep mensen in de politiek. Ze noemen zich “de onafhankelijken”. Het blijkt het prille begin van een mooie politieke carrière.
'Ik kijk tevreden op die periode terug', vertelt ze.

Ziek

9/02/2020 is voor Denise  een rare datum. Die avond staat ze in de badkamer en ontdekt ze een bolletje onderaan haar borst. De dag nadien maakt Denise een afspraak bij de dokter en enkele onderzoeken later volgt de diagnose “borstkanker”. Ze houdt dit een hele tijd stil omdat ze eerst zelf wil weten wat er precies aan de hand is. 'Ik kreeg een operatie, chemo en bestralingen. Ik ben nooit echt misselijk-ziek geweest. Wel heel erg moe', vertelt ze hierover. 'De diagnose kwam samen met COVID. Raar misschien, maar voor mij kwam dit vrij goed uit. Mijn zus kwam door toeval een tijdje bij mij inwonen en ik kon van thuis werken. Ik herinner me dat ik tijdens een online overleg eens in slaap gevallen ben. Het was een aantal dagen na een chemokuur. Omdat ik plots een aantal keren mijn naam hoorde vermelden, werd ik terug wakker.' Denise kan er nu om lachen.

'Na de behandeling en wanneer de kanker overwonnen was  mocht de katheter eruit. Dit was zo eigenaardig. Ze halen het buisje uit je lichaam en je mag 3 maanden later terugkomen voor controle. De maanden ervoor werd ik dagelijks opgevolgd en nu moest ik pas na 3 maanden terugkomen. Enerzijds was dit een leuke boodschap, anderzijds valt dan precies alle steun weg', legt Denise uit. 'De ziekte heeft me doen beseffen dat we meer moeten genieten van het leven. Het maakte dat ik op 65 jaar op pensioen ging, alhoewel ik langer schepen kon blijven.'

Genieten

De ex-schepen is nu meter van Levensloop: ‘Ik zal mij hier volop voor inzetten. En later volgt er nog ander maatschappelijk engagement ... Daarnaast zijn reizen, in de tuin werken, meer tijd doorbrengen met vrienden, de wekelijkse markten bezoeken, een tasje koffie gaan drinken, ... mijn bezigheden. Kort samengevat, ik wil  “genieten”'. En zo eindigen we dit interview, beiden met een glimlach.