Zelfdoding
Op regelmatige tijdstippen wordt de politie en zeker andere hulpdiensten betrokken bij meldingen van zelfdodingen of poging hiertoe. Het thema van zelfdoding komt ook aan bod bij verschillende nationale acties. Denken we bijvoorbeeld aan thema's zoals depressie en pestgedrag.
Sinds enkele jaren volgen we dit specifiek gedrag voor de politiezone AMOW.
Uit onze statistieken van 2015 blijkt dat er 4 mensen gekozen hebben om uit het leven te stappen. Dit is 5 minder dan in 2014. Sinds 2008 is dit het laagste cijfer!
8 personen ondernamen een poging, ook 1 minder dan in 2014. In feite is dit een politionele invulling waarbij de hulpdiensten er op tijd bij zijn om erger te voorkomen. Politioneel brengen we een "poging" in de statistiek wanneer we oordelen dat de handeling veel verder gaat dan een signaal. Een signaal voor de rechtstreekse betrokken familie of vrienden.
Even de cijfers in herinnering brengen:
In het algemeen komt het neer op het gegeven dat onze politiemensen vrij regelmatig worden geconfronteerd met mensen die een poging tot zelfdoding ondernamen of er effectief in geslaagd zijn.
Voor 2015 waren er 2 mannelijke slachtoffers en 2 vrouwen. Niet één keer is er een vuurwapen gebruikt.
Splitsen we op naar gemeente:
- Merchtem: 1
- Asse: 2
- Opwijk: 1
Zonder in detail te treden kunnen we stellen dat de oorzaken waarom iemand een eind aan het leven wil stellen, zeer divers zijn. Bij jongeren heeft de zelfdodingsgedachte niet louter te maken met een slecht examen of rapport, of een te hoge studiedruk. De jongste maanden heeft de pers meerdere keren het verband kunnen leggen met bijvoorbeeld pestgedrag. Iets wat binnen onze politiezone nog niet aan de oppervlakte is gekomen. Het jongste slachtoffer in 2015 was, in onze statistiek, 52 jaar.
Er is nooit een eenduidige oorzaak. Vandaar dat er geen verband mag gelegd worden tussen bijvoorbeeld de plaats (gemeente cfr.) en het gedrag.
Dat dit maatschappelijk fenomeen diepe sporen na laat hoeft geen betoog. Voor de nabestaanden zijn er de vragen waarom (?) en het verlies van het familielid of de vriend. Voor mensen die in de hulpverlening staan, zoals politie, brandweer, ambulanciers, medici,… is er dikwijls het psychisch trauma dat soms zeer lang kan blijven kleven.
We vinden dat zelfmoordpreventie dan ook de nodige aandacht moet krijgen en bespreekbaar wordt. Daarom verwijzen we naar onderstaande organisaties :
- De Zelfmoordlijn (1813 nieuw noodnummer en web www.zelfmoord1813.be) is de anonieme (gratis) telefonische hulplijn van het Centrum ter Preventie van Zelfdoding. Personen met suïcidale gedachten, maar ook mensen uit hun omgeving, hulpverleners en nabestaanden kunnen bij de Zelfmoordlijn terecht voor een hulpverlenend gesprek, 24/7 bereikbaar.
- De Werkgroep "Verder" behartigt de belangen van nabestaanden na zelfdoding door het coördineren, organiseren en ondersteunen van initiatieven voor nabestaanden van zelfdoding in Vlaanderen. Hun doel is sensibiliseren, de opvang van nabestaanden verbeteren en het thema "rouw na zelfdoding" bespreekbaar maken in onze samenleving.
- Bij de lokale politie- preventiedienst centraal telefoonnummer 02/452.50.05 of op de dienst zelf: 02/ 456.08.81 en je vraagt naar Hoofdinspectuers Luc De Geyndt of Koen Luppens.